17 Ağustos 2012 Cuma


İŞTE O ANDIR BEN YOK OLURKEN…

Söyle!
Sen hiç mutlu oldun mu?
Yoksa hep üzgün müydün?
Üşümüş müydün?
Yanmış mıydın etrafında alevler yokken?
Kendine bile itiraf edemediğin duyguların olmuş muydu?
Yada
Hep kendine mi itiraf ettin her şeyi
Aynanın karşısındayken!
Hiç düşünmedin mi yoksa halimizi?
Aynı şeyleri düşünmenin ne menem  bir şey olduğunu?
Aşk gibi bir şey!
Yada ta kendisi!
İnkar etme ne olur!
Biliyorum içindeki gizemi
Çözdüm çoktan
Yalan yanlış şeyler yoktu
Hep doğru hep gerçekti yaşanılanlar
Yaşanmışlar yaşanılacaklar
Diğer alemi düşünme artık!
Cennet mi!
Burada!
Koynunda uyuklarken
Cehennem mi?
Sen yokken
İşte o andır
Ben yok olurken…
                                    Ewren

16 Ağustos 2012 Perşembe


BU DELİ AKLIM…

Uzak bir ihtimaldir belki
Uzaklaşmış umutlardan
Yol almaktır
Kır kalemi kes cezamı
Boynumdan ilmikler aksın
Dilimden son cümlelerim
İçimden son çığlıklarım
Koynuma giriyor usulca
Geride bıraktığım
Sana miras sevda sözlerim
Arkamdan meltem rüzgarları esiyor
Ayaklarım altından buz gibi sular
Kaskatı kesiliyor vücudum
İçimde hala yangınlar
Aklımı çeliyor bu son çırpınmalarım
Vazgeçiriyor beynimdeki hatıralarım
Şimdi çıkıp gideceğim bu evden
Uzaklaşmış bile olsam
Ben hep seni bu deli aklımda hatırlarım…
                                                                       Ewren