25 Temmuz 2012 Çarşamba


SOLUP GİTMEKSE YANMAK BELKİ DE…

Kapılar ardına kadar açıkken bile
Boş odalara girememektir belki de
Camlar sonuna kadar açıkken bile
Bu yazda üşümektir belki de
Şeytana uyasım var
İçimdeki iyilik meleklerine inat
Kötümser geçirdiğim vakitlerde
İyimser bir zamanda yaşamaktır belki de
Soracak sorularım var
Her şeye dair belki de
Alamayacağım cevapları bildiğimdendir
Belki de bu suskunluğum
Asaletimdir belki de
Yada körkütük sarhoşluğum
Yavaşca yok olmalarım
Silinmelerim zihnimden
Uçup gitmesi belki de
Beynimin içindeki hatıraların
Solup gitmekse
Yanmak belki de
Giderken bir elveda cümlesi kurmak belki de
Bu anlamsızlığa bir anlam katmak
Yitip giden bir yaşam bile olsa
Geride unutulmaz cümleler miras bırakmak belki de
Boş boş bakmadan
Dolu dolu yaşamaktır belki de
Kim dolu dolu yaşar ki!
Hep bir yanın eksik kalmaz mı?
Belki de
O eksikliği aramaktır
Belki bir insan ruhuna hitap eden
Belki de
Eksikliği tamamlama çabası
Seni bana
Beni sana iten
Belki gözlerimizin bir anda birleşmesi
Belki de
Yüreklerimizin çarpıntıları
Beni sevdana hapseden
Sensin belki de
Ömrümü sana sevkeden
Sevk ederken de belki de
Yüreğime kilitleyen…
                                    Ewren

MEKTUP’TA KİFAYETSİZ KELİMELERİM VARDI…

Bekleme beni artık
Yolum uzun
Durağım yok
Durağan değilim
Devamlı bir asfalta düşüyorum
Ortalarındaki beyazlıklardan kaçıyorum
Yolun ne yanına koysam kendimi
Kendiliğinden akıyor ruhumun suları etrafa
Bekleme beni artık
Gelecek ayaklarımı çoktan koparmışlar bedenimden
Gelecek kaygımda yok zaten
İnadına yaşıyorum
Sonuna kadar giderim diyordum
Yanılmışım
Sonu yokmuş anca anlıyorum
Bekleme beni artık
Cayır cayır yanan bir kalbim vardı
Sönüyormuş zamanla
Küllerinden bazen yeniden doğuyor
Bazen de olanca gücüyle kendini nadasa bırakıyormuş
Yenilmeden hayata
Yenik düşmeden kendime
Kaldığım yerde mutlu olmalıymışım
Bekleme beni artık
Gelemeyeceğim
Ne gelecek cesaretim kalmış ruhumda
Ne de bir umut ışığa dair
Tutamıyorken zamanı
Ellerime alamıyorken geçmişimi
Yok olmanın eşiğinde
Sonsuzluğa katılmanın sınırlarında dolaşırken
Buhranların ortasında kalakalmışken
Beni dinle!
Bekleme beni artık
Bir mektup bıraktım sana
Uçları yanık ve yırtık
İçinde kifayetsiz kelimeler var
Aşkım’a dair
Söz ver,bensiz mutlu olacaksın
Yoluna gideceksin
Benim yaptığım gibi yapmayacak
Sonuna varacaksın
Onun için gel beni dinle!
Beni bekleme artık…
                                    Ewren

11 Temmuz 2012 Çarşamba


GÖKYÜZÜNE BAKIP İÇ ÇEKMELERİM…

Telaş vardı üstümde
Sana gelememenin sıkıntısı
Aynanın karşısına geçip
Kendime çeki düzen vermenin saplantısı
Geceleri dışarı çıkıp
O karanlıkta ışığı aramamanın bulantısı
Gündüzleri bu sıcak havalarda
Kalbimin hararetini alacak sevdanın arayışı
Arkamdan esen rüzgarlar
Beni ordan oraya savuruyorlar
Gökyüzüne bakıp iç çekmelerim
İçime akıp
Dışımı sarıp
Seninle ruhlarımızın birleşmeleri
Ellerimle uzanıp
Yakalayıp bırakmadığım
Sevda sözlerim
Sevda sözlerin
Yıkıp geçmelerin
Altında ezilmelerim
Kalakalmalarım
Ezgili bir melodi de aşk kelimesini aramalarım
Yavaş yavaş bulamamalarım
Beni bunalımlara sevkeden
Aklımı çelmelerin
Düşüncelerime girmelerin
Duygularımı alt üst eden sen
Neden mi ben?
Yoksa
Sen misin buna neden?!...

6 Temmuz 2012 Cuma


CANIMDAN CAN REHİN ALDIĞINDAN…

Bu gecenin yarısında yolunu gözlüyorum
Karanlıklar içerisinden bir ışık gibi süzülmeni
Düşlüyorum
Bıraktığın eşyalara dokunamıyorum
Geleceğinden o kadar eminim ki!
Canımın içi olduğundan
Canıma işlediğinden
Canımı yakıp
Canımdan can rehin aldığından
O kadar iyi biliyorum ki!
Bilmekle kalmayıp
O ten de
O canda yaşıyorum
İçinde
Senle…
            Ewren

5 Temmuz 2012 Perşembe


TAMAMLIYORUM HAYATIMI DÜŞERKEN SENİN KOLLARINA…

Neresinden baksam
Ne yana dönsem
Sağıma
Soluma
Nereye bakarsam bakayım!
Hep sen mi çıkarsın karşıma?
Çıkacak bir kapım kalmadı
Gidilecek ne de evim!
Başıboş
Başıbozuk
Bir adamım artık!
Korkunun yüzünü gördüm
Endişenin korkaklığını hissettim sen yokken
Özlemenin anlamımı henüz öğrenememişim
Sen yokken
Onu anladım
Dokunuşların sıcaklığını henüz kavrayamamışım
Sen yokken
Buralarda susturuldum
Sen uzaklardayken
Ruhum da bir sıkkınlık vardı
Sen bana uzaklardayken,aşkımızı fısıldarken
Bağlanmış ellerim
Sana ulaşamıyorum
Dağlamışlar her yerimi
Sana varamıyorum
Koşuyorum
Koşuyorum
Duruyorum
Duruluyorum
Sonra yeniden olanca hızımla düşüyorum kollarına
Kovuyorum bütün eksikliklerimi
Tamamlıyorum hayatımı düşerken senin yollarına…
                                                                                   Ewren


4 Temmuz 2012 Çarşamba


ACIYOR RUHUMUN ETLERİ…

Öyle çok acıyor ki ruhumun etleri
Büzüşmüş olan bedenimin parçaları
Parça parça olmuşlar
Her yere dağılmışlar
Yaralarım daha bir derinleşti
Kanaya kanaya bütün vücudumu kaplamışlar
Kül yok
Duman yok
Ama hayallerim yandı
Mevsimlerin olmadığı düz bir dünya vardı
İçinde hala aynı tını
O dünyanın adı aşktı
Ve hep öyle kaldı…
                                    Ewren