Acı bir yel savurdu beni ordan oraya
Düşüncelerimin koynunda
Duygularımın tam ortasında
Kalakalmışken
Kalemimdeki damlalar beni terkettiğinde
Anladım dermanımın kalmadığını
Soluyordum
Kalbime laf anlatamıyorum
‘gitti işte’ diyordum
O hala benle kavga halinde
‘gelmeyecek’ diyordum
O hala isyanın ötesinde
Avutuyorum
Avunuyorum artık anılarınla
Beynimin bir köşesinde saklıyorum
Kitliyorum loblarımın odalarına
Sızmalarından bile korkuyorum
Bir de gidersen beynimden
Ben ne göreceğim rüyalarımda
Sen yokken
Ne gerçek
Ne rüya
Anlayamam
Anlasam bile
Ben sensiz yaşayamam...
Ewren
