25 Kasım 2017 Cumartesi

RENKSİZ DÜNYAMIN GÖKKUŞAĞI...

Gidiyordun
Sen adımlarken kaldırımları
Pencere kenarında boynumda asılı urgan
Camın pervazlarından gözyaşlarım aktı
Bu renksiz dünyamın gökkuşağıydın oysa
Şimdi renklerimin boynu bükük kaldı
Hıçkırıklarım
O duvarları yıkarcasına haykırışlarım
Nafile artık
Kollarımda hala ellerinin kokuları
İçime çektiğim
Kulaklarımda hala o cennetten düşen sevda sözcüklerin
Beynime işlediğim
Evimizin eşyaları suskun,çaresiz
Bir tarafta toplanmışlar  bana bakıyorlar
Bende onlara bakıyorum içli içli
Yutkunuyorum
Sesim çıkmıyor
İçime bağırışmalarım
Kolonların bir köşesine yığıldım
Yıkılmıştım
Ve hala aynı kolonun köşesinde
Sıkışıp kalmışım...

                                    Ewren