GERİYE SARIYORUM,ÖLÜMÜMDEN DOĞUMUMA…
Parlak,
Göz alıncaya kadar parlak bir yıldız kayıyor
İçimdeki öfkenin tam ortasına
Işıklarını bıraka bıraka
Kalbimin ta orasına
İntiharına selam yollaya yollaya
Geliyor
Bir kabulleniş bu kaderine
Bir aşkı bırakmaya geliyor
İçindeki sevda filizlerini
Kalbime ekmeye geliyor
Hayatına son veriyor
Ama
Doğacak güneşin kaynağı olacağını da
Biliyor
Dünyadaki bütün olan bitene
Kızgınlığımı almaya geliyor
İsyanımı dizginlemeye
Sözcüklerimi bir an bile olsa
Susturmaya geliyor
Elindeki aşk ateşiyle
Ve
Vuruldum
Bedenim değil vurulan
Ruhummuş bana bunları yaptıran
Gözkapaklarım ağırlaşmakta
İçime doğru
Geriye sarıyorum
Ölümümden doğumuma
Gidiyorum
Olacak olanları engellemeye
Bitmeyecekleri
Tamamlamaya yelteniyorum
Engelim bedenime sadece
Ruhuma mani olamazlar
Ekeceğim ruhuma yeniden
Aşk ateşlerini
Tekrar alevlendireceğim
Üstünde sen yazan yıldız kaymalarını
Parlayacağım
İçime düşeceğini bile bile
İçimde doğacağını
Göstere göstere…
Ewren
