5 Nisan 2014 Cumartesi

KOKLUYORUM HECELERİNİ…

Parıldıyorken içimdekiler
Dışımdakilerle mutlu olmanın anlamını
Sensizlik yüzünden anlayamadım
İçim ışıl ışılken
Damarlarım kaynarken
Sırf sen yoksun diye alışamadım geri kalanlarıma
Nasıl bir sürgünmüş bu yollarına döküldüğüm
Bitmek bilmeyen bir çile yumağı
Gidilecek bir yer varmış gibi
Ama geçmiyor bu gözümdeki kan çanağı
Yaşlar boylu boyunca
Tıkanıyor
Boğazım düğümleniyor
Dilimdeki kelimeler kemiksiz
Olanca gücümle savuruyorum dünya denen yere
Haykırış bu
İsyan kaderime
Ne çare!
Uykusuz geceler
Başucumda senden kalan son hatıralar
Bir varmış,bir yokmuş gibi
Sabaha uyandığımda
Gidişinin
Dönmeyişinin çaresizliği
Saklıyorum kalbimde bana kalan cümlelerini
En derinlere gömüp
Ara sıra
Çıkarıp ordan kokluyorum hecelerini
Zamana ‘’akma’’ diyorum
Dur!
Bekle! diyorum
Dön geçmişe!
Tek sözüm
Gitme…

                        Ewren