Üstü başım kir pas içinde
Yanan yüreğimin isleri her yerimde
Ürkek
Bir o kadar utangaç bir güvercin misali
Vücudum titremekte
Olanca hızıyla dönen dünya
Şimdi ağır çekimde
Dışarda bir yaz yağmuru
İçim üşümekte
Ellerim ayaklarım birbirlerine dolanmakta
Sen geleceksin ya!
Sen döneceksin diye
Durdurdum zamanı
Doldurdum ruhumu
Senle
Kokunla
Hasretinle
Özleminle
Ne eksik kalmışsa
Ruhumu tamamlayan
Geriye ne kalmışsa
Onla
Düzeltiyorum saçlarımı aynada
Düzeltiyorum evimi
Odaları
Kapıları
Sen geleceksin ya!
Uçuyorum
Mutluluk sarhoşuyum
Sonra
Uzun bir bekleyiş
Geç kaldı diyorum kendi kendime
Saatler geçmekte
Akrep yelkovanı kovalamakta
Saat gece yarısı
Sen yoksun
Sabah güneşle aydınlanmakta
Ve sen yokmuşsun
Kafam uykunun dumanlığında
Yıktın
Yıkıldım
Kalakaldım koltukta
Dağıttım kendimi
Evimi
Odaları
Kapıları
Parçaladım üstümü başımı
Ağladım
Dağladım her lime etlerimi
Gelmedin ya!
Ruhuma bunu anlatamadım
Burkuldu içim
İçime seni katamadım
Gelmedin ya!
Asıl bunu
Yüreğime anlatamadım…
Ewren
