31 Ocak 2015 Cumartesi

YÜZÜM YERE PARALEL...

Bu soğukta
Yine yaşarken ölmüştüm
Üstümde pardesüm
Kravatım savrulurken bu tipi de
Ellerim ceplerimde
Düşüncelerim donuyordu
Ayaklarım yürüyordu
Amaçsız
Ordan oraya
Savruluyordu
Saçlarım dağınık
Yavaş yavaş dökülüyordu
Yerçekimine teslim oluyordu
Bir damla yaş kalmıştı gözlerimde
O da dökülüyordu işte!
Dizlerimin üstüne çöküyordu vücudum
Bitap düşmüştü resmen
Yüzüm yere paralel
Yığılıyordum yavaş yavaş
O bize ait olan kaldırımın orta yerine
Bu yağan karları kim döküyor
Sensin bu mevsime neden
İçime karlar yağdırdın
Sapsarı güneşimi sen söndürdün
Ne demiştim bu hikayenin
En başında
Gidişinle
Sen
Beni yaşarken öldürdün...

                                    Ewren

18 Ocak 2015 Pazar

KAĞITTAN YAPILMIŞ GURURUM...

Yine başıma bela
O kağıttan yapılmış gururum
Darmadağın olmak
Paramparça olmak ister gibi
Savrulup denize
Derinliklerde boğulmak ister gibi
Bir kuru selam bile yeterdi
Beni benden alıp
Sende boğulmaya
Yüzünü yazdığım ayna bile buğulandı
Kapkara ellerimle ne kadar temizlemek istesem de
Simsiyah kalıyor işte
Sonra ellerime bakıyorum
Dokunduğun yerler acıyor
Ama onlar hala bembeyaz
Tertemiz
Evimde
Geçtiğin koridorlar senden sonra sönükler
Masanın üstünde hala senden kalan
Sana yazdığım aşk cümleleri
Onlar da bana küskünler
Dargınım
Dalgımım
Sana dalmışım
Uykuya
Hiç uyandırma
Bırak düşlerimde yaşayayım
Bırak düşlerimde bana kalsın
Onları da yanında götürme
Hiç olmazsa
Orda beni terketme...

                                    Ewren