YORULUNCAYA KADAR KANAT ÇIRPMASI GEREKEN…

Yapayalnız uçuyorum

Gözlerimdeki ışıklar

Çoktan yokolmuşlar

Kör bir evrene doğru kanat çırpıyorum

Bu gökyüzünde yerim yokmuş

Kırık kanatlarla

Kırık kalbimle

Kırık kemiklerimle

Hakikati aramaya

Olanla

Yetinmeye

Çabalıyorum

Beynim durmuşken de düşünüyorum

Düşüyorum

Düşlüyorum ayıkken de

Savura savura

Savrula savrula

Yol alıyorum bu gezegenden

İçinden hayal kırıklıkları geçen

Yok olmaya gidiyor bu kuş

Kanatları olmadan

Elinden hiçbirşey gelemeyen

Çaresiz

Yoruluncaya kadar kanat çırpması gereken

Yalnız bir kuş…

                                    Ewren