GERİYE SARIYORUM,ÖLÜMÜMDEN DOĞUMUMA…

Parlak,

Göz alıncaya kadar parlak bir yıldız kayıyor

İçimdeki öfkenin tam ortasına

Işıklarını bıraka bıraka

Kalbimin ta orasına

İntiharına selam yollaya yollaya

Geliyor

Bir kabulleniş bu kaderine

Bir aşkı bırakmaya geliyor

İçindeki sevda filizlerini

Kalbime ekmeye geliyor

Hayatına son veriyor

Ama

Doğacak güneşin kaynağı olacağını da

Biliyor

Dünyadaki bütün olan bitene

Kızgınlığımı almaya geliyor

İsyanımı dizginlemeye

Sözcüklerimi bir an bile olsa

Susturmaya geliyor

Elindeki aşk ateşiyle

Ve

Vuruldum

Bedenim değil vurulan

Ruhummuş bana bunları yaptıran

Gözkapaklarım ağırlaşmakta

İçime doğru

Geriye sarıyorum

Ölümümden doğumuma

Gidiyorum

Olacak olanları engellemeye

Bitmeyecekleri

Tamamlamaya yelteniyorum

Engelim bedenime sadece

Ruhuma mani olamazlar

Ekeceğim ruhuma yeniden

Aşk ateşlerini

Tekrar alevlendireceğim

Üstünde sen yazan yıldız kaymalarını

Parlayacağım

İçime düşeceğini bile bile

İçimde doğacağını

Göstere göstere…

                                    Ewren