Yaprakları solmuş bir kitap var rafların arasında
Ümitlerim yıkılmıştı
Hayallerim yanmıştı
Doldurdum içine yanmış yıkılmış sözcüklerimi
Sonra tozlu rafa kaldırdım
Sen koynumda uyumaya başladığında
Yasladığında başını göğsüme
Kalbim hafifleşiyor
Ruhum havalanıyor
İçime doğru yolculuğum başlıyor
İç yolculuğummuş
Yılgın kalbimle çıktığım bir yolmuş
Yoluma çıktığımda anladım
Meğer seni beklermişim
O kalbi yeniden ateşlere atmak için
İçimdeki ateş meğer seni beklermiş
Harlanmak için
Sevmek
Sevilmek
Mutlu olmak
Böyle göç etmek için
Bu dünyadan
Yaşamam meğer
Aşk içinmiş
Ve aşkın benim içime işlemiş
Hiç sökülmemecesine…
Ewren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder