Bu soğukta
Yine yaşarken ölmüştüm
Üstümde pardesüm
Kravatım savrulurken bu tipi de
Ellerim ceplerimde
Düşüncelerim donuyordu
Ayaklarım yürüyordu
Amaçsız
Ordan oraya
Savruluyordu
Saçlarım dağınık
Yavaş yavaş dökülüyordu
Yerçekimine teslim oluyordu
Bir damla yaş kalmıştı gözlerimde
O da dökülüyordu işte!
Dizlerimin üstüne çöküyordu vücudum
Bitap düşmüştü resmen
Yüzüm yere paralel
Yığılıyordum yavaş yavaş
O bize ait olan kaldırımın orta yerine
Bu yağan karları kim döküyor
Sensin bu mevsime neden
İçime karlar yağdırdın
Sapsarı güneşimi sen söndürdün
Ne demiştim bu hikayenin
En başında
Gidişinle
Sen
Beni yaşarken öldürdün...
Ewren
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder