RUHANİ BİR AZAPMIŞ ÇEKTİĞİM…

Onca laftan sonra ne yaparım?

Yüzüme bir tufan gibi çarpan sözcükleri

Yılgınlıkla geçmiş yılların yıllanmışlığına inat

Nasıl hayata pembe gözlüklerle bakarım?

O kadar acımasız mısın?

Yoksa daha bana acımayacak mısın?

O kadar keskin bir gel-gitim var ki!

Yoksa bana aşk kapısını açmayacak mısın?

Kalbine giden bir yol var biliyorum

Gidiyorum

Yoruluyorum

Düşüyorum

Kalkıyorum

Yoluma devam ediyorum

Kapının önüne kadar geliyor

Açacak anahtarı bulamıyorum

İçime kapanıyor

Dışıma susuyorum

Kendimi yollara vuruyor

Kalbime ağlıyorum

‘’O’’ na sığınıyorum

Ruhani bir azapmış çektiğim

Yeni yeni anlıyorum

Perdeler yıkılıyor

Dünya denen sahnede

Yanlış rolle yanlış oyunlar oynuyorum

Biteviye

Bitmez tükenmez bir haykırış

İnsanlık denen kalabalığa bir ışık

Ait olmadığım yere

İç dünyama yolculuğum

Hayallerime,seninle

Rüyalarıma

Kaynağı aşk olan

Varolmayan cennete

Hem de

Hiç ölmemecesine…

                                    Ewren