BEDENLERİMİZ YARA BERE İÇİNDE AMA,YA SEVDAMIZ!...

Yaza yaza

Kaza kaza
Göme göme aynı sevdayı
Yakapaça
Bir yemin,bir duayı aynı kalbe hapsetmek
Ve renkleri istemek bu beyaz tayfın içinde sarhoşça
Sabretmek nereye kadar ama!
Çıkmaz bir sokakta mı bitecek bu bahar kokan sevda?
Hasret ayazlarını çeke çeke mi isyan ettirecek alınyazım?
Her sabah güneşin doğuşuyla doluyor içime
Hiçbir zaman nedenini bilemediğim
Ve bir o kadar da merak ettiğim kişinin ışıktan aynayan vuran sureti
Güneşin batışıyla ağlayarak gidiyor yüreğimden
O suret aynamdan
‘’gitme’’ diyorum ama nafile
Gidiyor tek damlayla gözlerinde
Aynam artık hep ıslak,yaş
Ne kadar elimle silsem beni engelliyor o suret
Gözleriyle ‘’dokunma yüzüme’’ diyor gözlerime
Ve bende çekiyorum parmaklarımı onun yüzünden
Hiçbir zaman o soruyu soracak cesaretim olmadı
‘’sen kimsin’’ diyemedim
Bana arda kalan,kırıntılarını bırakan giderken
Eskimiş sevda sebebinden
Bir günah mı işlemiştim acaba bilmeden?
Hep suskun,biçare bakıyor suret aynamda
Cevapsız,gözlerimin irislerine hiç cevabını bilemediğim mesajlar yolluyor
‘’daha fazla üzme beni’’ diyorum her gece
Sanki ‘’ben seninle doğdum ve seninle öleceğim’’ diyor gibi oluyor
Her yüzümü ona çevirdiğimde
Kovamadım ne yaptıysam
Yanıtı bende mi bilmiyorum bu soruların?
Galibi yok galiba bu savaşın
Her berabere bitiyor
Çok yara veriyoruz belki de birbirimize
Ve hiç haberimiz olmuyor aldığımız bu yaralardan
Belki de sevdamıza dokunmadığı içindir
Bedenlerimiz yara bere içinde ama ya sevdamız?
O hiç yara almadı
Ve acı ama gerçek birşey var bugün
O malum sureti göremedim bu sabah aynamda
Gitmişti hiçbir sebep yokken
Soruları bende bırakmıştı,cevapları kendinde
Artık resimlerde kaldı parmak izlerim
Ve resimlere baka baka hatayı arıyorum kendimde...  
                                                                                      Ewren