SEYYAH GÜVERCİN...

Çalışıyorum
Çalışmakla kalmayıp yoruluyorum
Bu sonsuz
Sürükleyici hikayeler yüzünden
Bir güvercin olup şehre uçuyorum
Ayaklarım bulutlara karıştı
Aşağılara bakıyorum
Oyuncak insanlar
Dolaşıyorlar yeryüzünde
Sonra okyanusların üstündeyim
Ve bırakıyorum kendimi rüzgarın nefesine
Hızlıca
Ve doğruca okyanusun dibindeyim
Balıklarla birlikte
Yosunlarla içiçeyim
Ve bir deniz kızı karşılıyor beni
O kadar güzel ki!
‘’güzel’’ sözcüğü bile hafif kalıyor
Sarılıyorum
Sarılmakla kalmayıp kenetleniyorum
Hayallerimin sebebinden
Alışamadım
Bu dünyanın nimetlerine
Ben yağmurla doğmuşum
Yağmurları özlüyorum
Bu sonbaharın ilk gözağrısında
Yapma
Yapay
Suni her gördüğümüz algılar
Olgular sahte
Ne gerçeği var!
Ne de geleceği yaşamımın
Ruhum ilk gün ki gibi taze
Berrak
Sessiz
Nasıl yaratıldıysa öyle...
                                   Ewren