BOŞ BİR DENKLEM GİBİYİM…

Bir asiydi ruhumun çarpanları
Nasıl ki boş bir denklem gibisindir
Aynen öyle kaderimin açmazları
Ruhumun uçurumu daha da derinleşiyor
İnançlarımı sorgular oldum
Kaybedecek bir şeyim kalmadı
Yol alıyorum
Sonsuzluğa doğru
Kayıp bir gemi sanki
Rotasından çoktan çıkmış
Yolu,
Yolu yok ki!
Bir yol yok ki!
Boşluktu
Ufuktu
Yoktu
Zordu
Gidiyordu
Sadece gidiyordu
Ne inceliyor
Ne kısalıyordu
Gölgesiz bir diyarda
Oradan oraya savruluyordu
Rüzgara bırakıyordu
Ruhunu
Kalıyordu
Gidemiyordu artık
Yoruluyordu
Duruyor düşünüyordu
Ben yoktu
Sen yoktu
Ve yok oluyordu…
                                Ewren