GİDİP DE DÖNMEYEN SONSUZLUĞUMA…

Yalın cümlelerde buldum kendimi

Ekleri bırakmıştım geride
Işıklı bir yolda yürür gibiydim
Gölgem geride
Ötede
Yanımda
Sağımda
Solumda
Her tarafım
Gölgem
Ve dönmem
Bu ışıklı yoldan geriye
Ne kadarı yalandı hayatımın
Ne kadarı gerçekti
Bu yolun sonunda anlayacaktım
Hissediyordum
Bir yol oluyordum
Ruhumdan bedenime giren
Yolun sonunda anlayacaktım
Bir ruhum var mıydı?
Yoksa yolculuğum bilmediğimiz
Gidip de dönmeyenlerin
sonsuzluğuna mı?...
                                   Ewren